Ozan Nuri Ceyhan - Anılarım 4

İnek,koyun,tavuklar hep satıldı
Eşyalar toplandı,denkler yapıldı
Lüzumsuz ne varsa bir bir atıldı
…Kilidi kaybettik sonunda bulduk

Babam resmi giymiş,filinta gibi
Hıçkırıp ağlıyor her iki bibi
Dediler gurbet cehennemim dibi
…Neresi bilmeyiz,sadece duyduk

Hepsi hısım kavim,sarılan ağlar
Anamın göz yaşı yürekler dağlar
Biliyorum ninem karalar bağlar
…At arabasıyla yola koyulduk

Uzaktan istasyon göründü önce
Ben bir afalladım,tren görünce Anam hâlâ ağlamakta sessizce
…Dayımlar döndü,yer bulup oturduk

Babam uyandırdı,dedi ki geldik
Bir gece yarısı Sivas'ta indik
İlk kez gördüğüm paytona bindik
…Sokak ışıl ışıl,bir yerde durduk

Her yer gündüz gibi,bu nasıl gece
Bende cevap arıyorum kendimce
Ampülmüş yakıldı eve gelince
…Camı isli lambalardan kurtulduk

Gaz ocağı varmış anam şaşırdı
Çok çabuk kaynadı,sütü taşırdı
Ne kadar kolaymış çayı pişirdi
…Yataklar serildi yattık uyuduk