Dedikçe derdimi artar eksilmez
Çalıp söyledikçe teller yorulur
Halden anlamayan halimi bilmez
Söyleye söyleye diller yorulur
Dinmediki bir gün akan sellerim
Hüzüne boğuldu bütün yıllarım
Ne yaprağım kaldı nede dallarım
Ağlaya ağlaya seller yorulur
Yıldırımım ayrı olmaz kederden
Kurtulamam böyle ben bu kaderden
Açmadım gözümü gamdan hederden
Gezip dolaştıkça yollar yorulur
(Akıl;
Sabır ile tahammül arasındadır...)