Issız gecelerin şafağı oldum
Kiprik çakmaz oldu göz yordu beni
Daha gonca idim açmadan soldum
Dostlar bakmaz oldu söz yordu beni
Kurudu pınarım akmıyor gözler
Anlamsız geliyor artık bu sözler
Can canandan ayrı hep onu özler
Teller bıkmaz oldu saz yordu beni
Yıldırımım derdin tartılar tartmaz
Eksilmez bilirirm daha da artmaz
Gömseler mezara topraklar örtmez
Küller yakmaz oldu köz yordu beni