Ozan Ceyhan - Zülfün Tellerine

Zülfün tellerine
Zülfün tellerine dolandı gönlüm
Bir gün huzuru bulmadı ömrüm
Kim bilir ölmeden nasıl görürüm
Benim dünyada yüzüm gülmedi

Belki bir yerde izini bulurum diye
Yine yollardayım durmadan yine
Bir kez görmek bile büyük hediye
Kahpe felek buna imkân vermedi

Hasreti bitmiyor yollarda gözüm
Gönül inatlarda dayanmaz özüm
Sabrım tükendi geçmiyor sözüm
Anam babam dahil kimse bilmedi
Kader denen zalim bakıp geçiyor
Viran olan kalbimi yakıp geçiyor
Yüzüme gülmüyor yıkıp geçiyor
Yalan dünyada sıra bana gelmedi

Şansıma kırgınım asla barışmam
Mahşere kalmış artık buluşmam
Azrail buyursun alsın karışmam
Çok yalvardım şu canımı almadı

Ceyhan öldü deyin ağıtlar yaksın
Yeminin vebalini boynuna taksın
Karalar bağlasın resmime baksın
Başka vereceğim bir şey kalmadı

İst&2007