Yaşam kavgamız
Nasıl da hızlı gidiyor,arkasına bakmadan
O hep önde biz arkada yıllarca bıkmadan
Yahu biraz soluklan,şu canımız çıkmadan
Ekmek atlı biz yaya,yokuşlar çıkılmasa da
Bir an duracak gibi,şakası esprisi olmadan
Biz mola vermeyelim, yılmadan yorulmadan
Bir kerecik at başı fani ömrümüz dolmadan
Peşindeyiz,azalan ümitlerimiz kırılmasa da
Gözden kaybolmasın da yoksa hapı yutarız
Ramazan orucu az gelir bütün bir yıl tutarız
Hayal kurmak bedava yoksam nasıl yatarız
Aramızda ki mesafeler birazcık kısalmasa da
Biraz yüzümüz gülse saflığımızdan coşarız
İş ekmek davası olunca dağ taş demez aşarız
İşte bu hayat hikâyemiz zor olsa da yaşarız
Hayalini yaşadığımız hedefe varılmasa da
Aksi halde raydan çıkardı yaşam kavgamız
Herkes kendi alemine dalar karışırdı sıramız
Yoksa devamlı hasım kalmaz mıydı aramız
Katıksız ekmeğe razıyız imkân verilmese de
Bitmeyecek bir telaşın ortasında kalmışız
Yarınımız daha iyi olsun diye her işe dalmışız
Pek anlamadım ama bayağı bir ders almışız
Ulaşamadığımız güzel günler görülmese de
Adana&2003