Ozan Ceyhan - Sen Yoksun

Sen yoksun
Sen gönlümün çiçekleri açmıyor
Gül kuruyunca bülbül geçmiyor
Gönlüm huzursuz neşe saçmıyor
Ruhum yaşamaktan zevk almıyor

Sen yoksun gece gündüz yalnızım
Sanki kışa döndü baharım yazım
Akordu bozdular çalmıyor sazım
Düzen tutmuyor hevesim kalmıyor

Sen yoksun ilham perim gelmiyor
Sayende perişanım kimse bilmiyor
Ne yapsalar nafile yüzüm gülmüyor
Bilsen neler denedim sensiz olmuyor
Sen yoksun ya sensiz yapamıyorum
Elim kalem tutmuyor yazamıyorum
Belki çok zordasın diye kızamıyorum
Başıma alıp gideceğim içim salmıyor

Sen yoksun lüzumsuz sabrı bıraktım
Gelirsin diye günlerce yollara baktım
Hasrete çadır kurup türküler yaktım
Cana tak etti ayrılık uzadıkça uzuyor

Sen yoksun sanki öldüm yaşamıyorum
Dertler dört yanımı sardı aşamıyorum
Hasretlere nikah kıydım boşamıyorum
Ceyhan'ın yapayalnız yokluğun üzüyor

Ereğli&1968