Herkes kendi yoluna
Riyasız sevgiye saygın köleyim
Nasıl görüyorsan aynen öyleyim
Sen diyemiyorsan ben söyleyim
Sevenler her engeli isterse aşar
Kadere kim razı sonuç görmeden
Doğru mu yanlış mı akıl yormadan
Yolu bulunmaz bilenine sormadan
Bir yerde yönün mecburen şaşar
Herkesin iç dünyası karanlık kuyu
Güven yoksa çok zedeler duyguyu
Merak kemirir kaybettirir uykuyu
Böyle olan insan nasıl mutlu yaşar
Eğer bütün maksat,dalga geçmekse
Gönül eğlendirip sonra kaçmaksa
Boşa hayal kurarsın olmayacaksa
Gün gelir sabırlar mutlaka taşar
Belli değil mi aramızda farkımız
Yalan dolan söylenemez şarkımız
Meziyette denk gelmezse tartımız
Bir başka hedefe muhakkak koşar
Demek ki bu şiirin geldik sonuna
Rabbim huzur versin cümle kuluna
Madem böyle,herkes kendi yoluna
Gönlünce yelken açsın demek düşer
İst&1994