Ozan Ceyhan - Hayatımız -I-

Hayatımız -I-
Köyde bir kış günü dünyaya gelmişim
Oğlumuz oldu diye herhalde sevilmişim
Anamın kucağında büyüyüp serpilmişim
İlk hatırladığım camı islenen lambamız

Kardeşler üçlendi babamız gitti Sivas'a
Bir oğlan daha doğdu tayin çıktı Payas'a
Denizine bayıldık okulumuz uzak olmasa
Ne akla hizmetse Adana'yı istedi babamız

Demiryolu kenarı bir lojmana taşındık
Adana'nın sıcağına sivrisineğine alıştık
Yazın iki kardeş simit satmağa çalıştık
Anamız,babamızla mutluyduk hepimiz

Her şey yolunda anamızın derdi başka
Kız olsun kör topal razı,düştü bir aşka
Ah yanlış dilekte bulunmasaydı keşke Bir sabah doğdu dünya güzeli bacımız

Her an ana baba kardeş öptük kokladık
Beşiğini salladık yatıp kalkıp yokladık
Daha çok sevmek için fırsat kollardık
Çok oldunuz der bazen kızardı annemiz

O sabah 19 Ekim kardeşimle okuldayım
Üçüncü dersteyiz huzursuz sıkıntıdayım
İçimde tarif edilmez bir acı farkındayım
Bir tuhaf gelgitlerle sona erdi dersimiz

Zil çaldı okuldan çıktık eve koşuyorum
Yüreğimi daraltan hislerle boğuşuyorum
Ayaklar yerde ama ben sanki uçuyorum
Bu başka bir iç güdü manasız ve yersiz

H.Paşa&1983