Ozan Ceyhan - Havva ve Adem

Havva ve Adem...
İnsanoğlu tek başına kalsa asla yaşamaz
Kurda kuşa yem olur yaşamayı başarmaz
İlahi bir güç olmazsa hiçbir engel aşamaz
Bilmedikleri görmedikleri yerde iki insan

Yerinden yurdundan eşinden ayrılmış kul
Bir küçük kusurun ilahi cezası tam kırk yıl
Yol yok iz yok ne yedi ne içti duruyor akıl
Yalnızlığı,korkuyu çileyi nasıl anlatır lisan

Nerede olduğunun önemi yok aç ve susuz
Süresi belli değil kaç yıl geçecek uykusuz
Şöyle bir düşünelim kim bilir ne huzursuz
Tasavvur etmek bile korkunç duruyor izan

Sığınacak kimsesi yok yeri uçsuz bucaksız
Nerede kalacak ne yapacak otsuz ocaksız
Yer bakır gök demir tek başına olanaksız
Bin türlü şeyle boğuşacaksa şartlar yaman
Ağlamaktan kan çanağına dönen yaşlı göz
Kelimeler kifayetsiz teselli edebilir mi söz
Tarifi kabilsiz acıyla bunalmış beden ve öz
Kim bilir çoktan razıdırlar kurulsa mizan

Birbirine çok uzakta rüya tekrar buluşmak
Kimin ne olduğu meçhul hayaldi kavuşmak
Tek çareleri sadece yaşamak için savaşmak
Gecenin karanlığı kışın soğuğu verirse aman

Yaşanmadan nasıl anlatılır satırlara dökülür
Kırk yılın sonsuz acısı yürekten nasıl sökülür
Gerçek hayat öyküsüne ancak boyun bükülür
Tövbe ettiler ve yalvardılar çok uzun zaman

Bu güç imtihanı kazanıp affa mazhar oldular
Allah'ın izniyle birbirlerini Arafat'ta buldular
Sarıldılar hakka şükrettiler secdeye kapandılar
Bir tek ipe sarıldılar o da yaratıcıya olan iman

İst&2010