Ozan Ceyhan - Gülmeyecek

Gülmeyecek
Gülmeyecek artık zavallı bahtımız
Kusursuz yere kelepçelendi ahtımız
Yıkıldı perişan oldu gönül tahtımız
Sürmeli gözler mahkûm edildi yaşa

Sabır çarem değilmiş anladım bunu
Kahpe felek hep iplere serdirdi unu
Dört döndüm ama hüsranmış sonu
Demek ki kürekleri çekmişim boşa

Dünyaya yine gelsem seni severdim
Kendime kızgınım niye ümit verdim
Çektiğime acımam üzüntün derdim
Zalim yıllar hayallerimi çevirdi kuşa

Bir suçum vebalim yoktur diyorsun
Şüphe etme sevgim çoktur diyorsun
Sevenlere kavuşmak haktır diyorsun Kalan ömrümü harcarım bir bakışa

Kaderedir isyanım senin suçun yok
Sevgim hiç azalmadı eskisinden çok
Çaresizlik denilen şey zehirli bir ok
Felek tüm çabalarımızı getirdi tuşa

Özlem kan kardeşim olmuş gitmiyor
Yürekte çalkalanan fırtınalar bitmiyor
Şans gülmeyecekse fazla fark etmiyor
Sitem etsemde pes demem bu yarışa

Ceyhanın tek ricası azminden bıkma
Sonucu ölüm olsa varım canını sıkma
Zamanla yarışacağız ümitlerini yıkma
Sevgimizi korursak belki çıkarız başa

G.Antep&1992