Çocuklarımız
Yokluğu bir dert varlığı çile
Bir tatlı belâdır çocuklarımız
Hayat kavgamızda bir vesile
Yaşamın amacı çocuklarımız
Bazıları uslu,bazıları huysuz
Bitmez ihtimamları kuşkusuz
Geceler geçer yorgun uykusuz
Cefası bile sefa çocuklarımız
Mini mini eller yumuk gözler
Anneyi görmese hemen özler
Nasıl mutlu eder gülen yüzler
Allahın bir lütfü çocuklarımız
Ninniler nasıl güzel masalsa
Büyüyecekler bitecek nasılsa
Çocuklar böyle minicik kalsa
Evimizin neşesi çocuklarımız
Günü gelip bizden kopacaklar
Onlar da anne baba olacaklar
Çocuklarına şevkle bakacaklar
Yarının büyüğü çocuklarımız
H.Paşa&1982