Ozan Gönüllü
'Coşkun' adın gibi coşar yürürsün,
Deryalara dalıp yüzen Gönüllü!
Sohbetinle bana ilham verirsin,
Ozanlar içinde Ozan Gönüllü!
Senden feyiz aldım yollara düştüm,
Aşkın ateşinde kaynadım, piştim.
İnsanlar içinde sevdim, seviştim;
Sevgisiz insana kızan Gönüllü!
Hakka doğru giden yolun güzeldir,
Dostluğa uzanan elin güzeldir.
Haksızı taşlayan dilin güzeldir,
Dertlinin derdini yazan Gönüllü!
Şiirin ölçülü; uyaklar güzel,
Hep yerli yerice duraklar güzel,
Ağ gibi örülmüş ayaklar güzel;
İnci gibi dörtlük dizen Gönüllü!
'İnsanlar dost', dersin 'olmasın düşmanHaktan yana olan, olur mu pişman?
Bana ışık tuttu şiirin, koşma'n;
Karanlığa mezar kazan Gönüllü!
Sana bu sözlerim sanma methiye,
Yüksel'in dilinden ucuz hediye.
Üzülme; 'bulutlar kalkmıyor' diye,
İnan böyle gitmez düzen Gönüllü!
05.11.1999