Ozan Bindebir - Garibim

Garibim
Aklını kaybetmiş divane gezer,
Gördüm ki perişan olmuş garibim.
Saç sakal karışmış; Mecnun'a benzer,
Aç-susuz sararmış, solmuş garibim.

Anlatıyor, neler gelmiş başına,
Hiç uğruna son vermişler işine,
Soğuksu katmışlar tatlı aşına,
Kahrından saçını yolmuş garibim.

Bir gülüyor, bir ağlıyor ardından,
Kararsız oluşu demek derdinden…
Atmışlar evinden, hem de yurdundan,
Her gün bir sokakta kalmış garibim.

Zavallının aklı gidince baştan, Medet umar olmuş gökteki kuştan.
Dizleri tutulmuş, soğuktan yaştan;
İyice şifayı bulmuş garibim.

Yaralamış zalimlerin hilesi,
Eksilmemiş, her gün artmış çilesi.
Kıvır kıvır olmuş saçın lülesi;
Günden güne dertle dolmuş garibim.

Bindebir'im açık sözün manası,
Baba ölmüş, evden kovmuş anası.
Bir sokak köpeği olmuş mirası;
'Dost' deyip yanına almış garibim.

27.07.2001

NOT: Bir akıl hastasına yazılmıştır.