Orhan Kaya - Şafağa Özlem

Ey gece!
Sana sesleniyorum!
Saklamışsın yine içine görünmezleri,
Üstüme çöken kara bulutları,korkunç düşleri.

Ey gece!
Bilmelisin ki!
Bedenimden ruhumu söküp almaya kalksan,
İçimdeki sevda özgürlüğümün,
Zerresinden ödün vermeyeceğim,bilmelisin.
Sanma ki korkutursun beni,
Çakal sesiyle.baykuş sesiyle,
Korkunç rüzgar sesiyle,
Yıldızlı semalaı örten,
Ürperten, kara bulutların ve yarasalarınla...
Ey gece!
Bilmelisin ki!
Korkunçluğun değil,
Hasret sevdasıdır yatırmayan beni.

Ey sevdam!
Unutma ki!
Kapalı iken gözlerim,
ve ölü sarhoşluğundaki bedenimle bile,
Görebiliyorum seni.
Tahammül edebiliyorsam,
Bu gecenin çılgınlığına,korkunçluğuna,
Şaşkınlığımdan değil,
Şafağa özlemimdendir,
Şafakta var olan,
Sevda çiçeğimdendir.