Orhan Alkaya - Yenilmişler İçin Birinci Parça

Gene mahzunuz muhip! onlar sevindi

Sallantılı aşklar şakırdar yerkürenin kulağında
Başarı tanrısı beton akıllara hükmünü bildirdi
Spartakus değil, işte gene sparta kazandı
Biz, büyüyen kiplerin tanrıları
've cümle yitikler, mağlûplar, mahzunlar”
Bir meyhaneyi bile haneye çeviremeyiz artık

Ey akşamın son çocukları, sonsuz
Ormanlara kaybolan okşayış ve sonrasız
Sulara susayan cravan'ların akşamı
İsmiyle çağrılanların son kafilesi mi duruyor gölgenizde
Şairlerin atası son defa mı bakıyor arkasına
'ruhlara tutunup dil dökmeye çalışırken eurydice”
Mülkiyetin erdemi mi çalar yakınlıkların kapısını
Ey rintlerin son akşam yemeğine yetiştirilen
Karısı'nın hırsız'ı

İşte gene cumhuriyetin alfabesiyle dolanırız yenilginin kalbine
İşte gene onlarsızız: mişkin, peçorin, belki onyegin Ey bizi büyüten imge! ulu değil
Ulur gibi eziliyor r
Kardan adamların ilk a şapkası: aksan konfeksiyon
Ey ahmet'in, arthur'un, nazım'ın ve baba'nın yırtıldığı an

Gene yenildik muhip! onlar kazandı

Bizim için yitik dutchman'di, çok söylemiştik, uçardı
Biz uçardık esrimenin bin türlüsüyle; kahvaltıda bile
O ülkeden mi gelmiştik, sevişirdik düşağacının altında
Hoyrat akşamüstlerinde, erzincan'a giderken fahriye ve
Bir yerden bir yere giderken bile sevişmenin bin türlüsüyle
Zaten bizim bir yerden bir yere gitmemizin adıydı cemal
Ve edip'di en iyi yol arkadaşı yazıyla; mektuplarımız yanlış
Zarflara konulurdu ve hep topuğumuzdan vurulurduk nedense

Bir hal midir yiten ve gidiş sıfır ve artık hiçbir çocuk ağız tadıyla
Okuldan kaçmıyorsa, inmiştir üstümüze tam dört yüz darbe
İnmiştir high-tech felci inimize
've cümle yitikler, mağlûplar, mahzunlar” muhip! onların elinde