Önal Irgıt - Arsız Aşığınım Senin

Bir,arsız aşığınım; Güneşten yanmış tenim Dilenmek,sanatım değil; Lakin,yalnızca seni dilenirim Herkes,hor gözle,baksa da bana, Ben,yine kapına gelirim Her gece yattığım yer kaldırım; Yastığımsa,eşiğin olsa; sevinçten uçar da deliririm