Oktay Taftalı - Bir Yanımız Öfke Ve Deniz

Belki kimseye bildiremedik
Ulaşmadı haberimiz yerine
Oysa bu denizlerden karşı kıyılara ne çok yineledik
Utanmak biraz insan olmaktır aslında
Biz getirmedik bilim ve tanrı egemenliğini
Sömürgeleri biz keşfetmedik
Günaha ilişkin değil kimliğimiz, günah belki bu çağdadır
Ve avuç içimizdeki yara ondan intikam almaya yetmez
Ansızın havaya düşer yorgunluğumuz
Dağ geyikleri üzerine bir söylence olur

Kimse görmek istemez bizi akşamları
Çünkü inanca göre biz
Akşamı bacak aramıza gerer, alkolle inceltiriz
Ve inanırız daima
Utanmak biraz insan olmaktır aslında
İhtilallerin riyasını düşünürüz
Ve isyanı kutsarız çokuluslu ölümlere soyunarak
Küçük yaşlardan beri biliriz
Bir yanımız öfke ve deniz bir yanımız palandöken doruğu Ateş, toprak ve su gibi
Aziz olmayı denemeliyiz
Uygun zaman: gençlik olabilir
Mekân: kuşkusuz ortadoğu
Ve insan görünmeyen bir kuytuda ansızın
Utanmak biraz insan olmaktır aslında


Sonra ceketimiz bir uzun rüzgar yüklenir
Ve ayaz kokar ellerimiz
Yıllarca haber alınamaz bizden
Postamız gecikir
Gecikir postamız diye
Cinnet getiririz güvercin katillerine
Oysa zaman bize eşlik etmek zorundadır
Geçmek zorundadır o
Uçmalıdır haberimiz, bildirilmelidir yerine
Günah belki bu çağdadır ve biz utanırız
Çünkü utanmak, biraz insan olmaktır aslında