Şu kuş konmaz ağaç
Şu su akmaz dere
Şu balıksız göl
İnsansız çöl değil
İnsanın sözünün geçmediği
İnsanın sesinin duyulmadığı
Issız bir ada değil
Ya da
Denizin ortasında batan gemiden de bahsetmiyorum
İnsanın insan olmadığı
İnsanın yalnızlığa atıldığı
İnsanın ağzına birileri
Bir lokma yerine
Bir avuç tokat attığı
Ve insanın kul olduğu birilerine
İnsanın insanlığa
İnsanın sevgiye doyamadığı
Şu yasaklarla dolu
İnsanın yıldızlara bakamadığı
Kavuşmak istediği hep bir şeylere
Şu en güzel baharı yaşamadığı
Koşamadığı, yetişemediği sevdiklerine
Sıcak sobasında yanmadığı demeyeceğim
Isınmadığı demlice çayını içerken
Bir insanlık insanlıksa
Bir hayvan
Bir hiç olayım