Bir akşam
Bir kucak özgürlük alsaydım evime giderken
Caddeleri tepikleyerek
Ve karıma gösterseydim sevincimi
Bir de özgürlük türküsü tuttursaydım dudaklarıma
Bu karanlıkta da bu gider ancak
Bir şişe bir şişe rakıya bedel sarhoşluğum
Ve ayaklarım havada
Üst üste atıyorum adımlarımı
Bir akşam mutluluk taşısaydım sevdiklerime
Bir ömre bedel olurdu
Bir akşam söz vermiştim karıma
Kucaklarımda taşıyacaktım onca yolu
Yorgunluğumun üstüne yürüyerek
Kızarak küserek küfürler ederek değil sevinerek
Renkli bir televizyon taşıyacaktım kollarım da
Sonrada oturup karşısına
Saatlerce seyredecektim karımın sevincini
Ve özetlersek
Oda televizyon da başkalarına özenecekti
Biliyorum
Bir şeyler yitirecekti sadeliğinden
İstemiyordum istemiyordum bu yüzden
Ama yine de söz vermiştim