Ormanlar geçiyor önümüzden
Bizde ona bakıyorduk
Açlığımızı da öyle unuttuk
Perişanlığımızı da
Yoksa kim ala bilirdi canımızı
Cellatlar asabilir miydi
Trenler dolusu insanları
İşkenceler öldürür müydü bizi
Aydınlığa bakıyorduk
Karanlıkta arkamızdan öldürdüler
Düşüncelerimizi