Bir resmin dahi yok
Bakıp hatırlamam
Hatırlayıp ağlamam için
Ondan ağlamıyorum
Zaten gülemiyordum
İçim kan dolu
Ben ne biçim insanım
Beceriksizin iş bilmezin biriyim
Sevgilimi eller alıyor
Ben ağlamıyorum bile
Öyleyse
Artık ne er nede geç
Bir son
Kimse değiştiremez kaderimi
Doğanın kanunu gibi kesin ve katı