Oğuz Bulut Yakupoğlu - Kızaran Karlarda

Kızaran Karlarda
Kızaran karlarda
karardı
yaşamlar
gencecik insanlar
yıldızlara doğru uçtular
ve
yüce dağlar
çöktü
devrilince zirvelerine
şehit çınarlar
ve çöktü
yüreklerinin üstüne
yürekleri dağlarda takılı
analar...

Kızaran karlarda
karardı
noktalandı umutlar
kalplerdeki resimler
birer kurşunla silindiler...

Bir kurşuna yazıldı isimler
kızaran karların
karanlığında
taaa sılada
anayı bağrından
babayı yüreğinden
eşi ersizlikten
kızı kızanı
öksüzlükten
vurdular...

Kızaran karlarda
karardı
kan damlayan kalemlerle
yazılanlar
yanıtlanmadı
sevdaları
yolları gözlerken
yavuklular...

Kızaran karlarda
karanlık savruluyor
kararan gecede
nur gibi pırıldayan
gencecik yıldızlar kayıyor
batıyor...

Kızaran karlarda
kırçıl nefesler
bilinemez yönlerden gelen kara sesler
koyaklarda zirvelerde
çınlıyor
genç nefesler buz tutuyor
donuyor...


Onlar
kızaran karlardan
kara topraklara girdiler
onlar
ölürken de güldüler
ve onlar
ölümsüz şehitler
olarak
öldüler! ..