Nurettin Aksoylu - Sinemizdeki Ateşin Aleviyle Yandık

Ayaklarımızda postallar eskittik
Tozlu yolların sokaklarında
Karlar yağdı üzerimize
Sokulduk kuytulara
Avcı ateşlerinde ısındık, sığındık koyun koyuna
Eşkıya inlerinde sakladık sevdamızı
Büyüttük ey sevgili
Müfrezeler geçti üzerimizden
Kurşunlar yağdı gecelerimize
Kor düştü yüreğimize
Sinemizdeki ateşin aleviyle yandık
Saklandık her gece

Militan sevdaların esri olduk, karanlık gecelerde
Korsan gösteriler düzenledik
Zifiri gecelerin kuytu sokaklarında
Bombalı pankartlar astık sevdamıza
Yalnız gecelerimizi, hapsettik hücre evlerine
Gözlerimizde ateş aldı mermiler
Hedef olduk, ey sevgili vurulduk yıkıldık yerlere
İlençli eller geçti üzerimizden
Kanlar döküldü yüzümüze
Sığındığın gecenin karınlık ellerinde
Gül dudaklar sustu ey sevgili
Konuşmadı diller
Halk mahkemeleri kuruldu yargılandı yürekler
Suçlu bulundu sevdamız ey sevgili
Hazırlandı yağlı ilmekler
Darağacına çekildik ey sevgili
Çözülmedi eller

Oysa damarlarımızda figüranlar vardı
Oynuyorlardı bizim yerimize
Şefkatine sığındığımız dudaklar
İhanet ediyordu aynalara
Karanlıkta görünmez dediğimiz yaban tenler
Gölgelerde düşüyordu üzerimize
Utançlar akıyordu damarlarımızdan
Eğiliyordu başlarımız yerlere

Olmamalıydı böyle
Gelmemeliydi eylül kırık dökük
Yapraklar sararıp solmamalıydı
Dökülmemeliydi ağaçlardan yeryüzüne
Ayaklar altında ezilip toprağa karışmamalıydı
Kırık dallarımızdan uçmamalıydı kuşlar
Göç etmemeliydi başka diyarlara