Nurettin Aksoylu - Asırlık Limanların Ortasında Yalnızım

Ağlatma
Karanlığın ortasına bıraktığın yüreğimi
Sorgulandığım gecelere hapsetme
Sensizliğe dem vuran yalnızlığımı
Çarmıha gerilen duygularımı
Ayazdan çatlamış dudaklarımı
Bir ayyaşın feryadındaki çığlıklarımı
Hasret ateşinin ortasına koyup da ağlatma

Susmuşum
Kan tükürüyor yüreğim
Umutlarım, yitik ellerinin nasırları arasında
Kurt kapanlarında boğuluyorum
Titrek sözlerinde üşütme
Hasretimi sorguluyorum ey sevgili susuyorum

Dağılıyorum
Sensizlik ormanında yalnızlığa kayboluyorum
Ağaçların yosun tutmuş yüzeylerinde
Arıyorum eşkâlini ey sevgili
Gölgen düşüyor üzerime tutamıyorum
Hasretini sorguluyorum sensizliğe
Aynaların karanlık yüzeylerinde dağılıyorum
Yanıyorum
Asırlık limanların ortasında yalnız kaldım
Yükümü alıp gidemiyorum
Demir attım yalnızlığa
Gelgitlerde oyalanıp kalıyorum
Pas tutmuş yüreğim, için, için yanıyorum
Sağanak boşalıyor üstüme hasretine yanıyorum

Sorguluyorum
En riyakâr gecelere düşen hayalini
Zamansız rüyalarda düşlerime gelişini
Sorguluyorum
Karanlığa bürünmüş şehrimin ışıklarını
Karlar yağıyor üzerine
Sorguluyorum menekşe gözlere kilitlenmiş düşüncelerimi
Sensiz hayallerimi sorguluyorum
Dondurmuşum gecelerin ayazlarında
Gün ışıklarında bile çözemiyorum
Şimdi sağanak yağmur olup yağacağım göklerden
Damlalarla sürgün geleceğim tuzlu dudaklarına
Kapatma ışıklarını ey sevgili yanıyorum hasretinden