Nurdan Ünsan - Vira

ezeli bir kavgayı bitirmek üzereydik
derken yanaştık limana
artık kin ve küfürle sırtımızı dönebiliriz
eğreti bir düştü değil mi bizimkisi
beyazla bağdaşmayan siyah gibi
zaten ufukta değil limandaydı gözleriniz

epeyce bir yükü bordodan aşağıya attık
avarya evrakını usulü dairesince tanzim ettik
alacağı vereceği hesapladık
kampana çaldı, gemi demir aldı
burnu havada, hafiflemiş
yara yara suları köpürterek yol aldık

iri iri düşüyor damlalar
tükürük gibi yapışıyor kirli limana
mavnalar, tekneler kimi yan yatmış acele alışkın koşuşuyor ayaklar
şaşkın kalıyorsunuz yağmur altında
dedim ya kin ve nefretle de olsa bağdaşılmış
avucunuzda sıkı sıkı tuttuğunuz özgürlüğünüz

kaldırım kenarlarında birikmiş çöpler
bir mavi boncuk, kırık bir tarak
bitmiş bir çakmak, sigara izmaritleri
anıları ceplere doldurup artık yürümelisiniz
iki melek el sallıyor ardınızdan.

güneşe doğru tutuyoruz dümeni
vira!
mayna!
vira!
mayna!