Nurdan Ünsal - Üçüncü Tin (Bir Aşk Söylemi)

1.üçüncü tin:aşk

evler, yollar, ağaçlar yerli yerinde
bir sevgi dolaşır ortalıkta
bir kadın, bir erkek, bir de aşk
üçüncü bir tin, iki ten arasında.

elle tutamazsın, gözle göremezsin
bir üfleyiş gibi uçuşan, yükselen, konan
bir sevgi dolaşır aramızda
ne ilktir ne sonuncusu, ne benimdir ne de senin
uzlaşmak için yaşamla ödediğimiz bedel: aşk
doğacak, büyüyecek, ölecek
tınlar durur boşlukta, gelir içimize düşer
tutunur sarılırız ona
kirlilikler, yalanlar, oyunlar arasında...

evler, yollar, ağaçlar, her şey yerli yerinde
üçüncü bir tin, iki ten arasında.

2.neden o?

milyonlarcasından bir kaç yüz, anımsanan, arzulanan.
ama bir kaç yüzden yalnız seni seçerim
yalnız seni severim.
öyle titiz ki seçimim, tek seni severim.
nice rastlantılar, nice şaşırtıcı, nice nice
bir büyük bilmece.
neden seni arzuluyorum, neden?
bir gölge, bir silüet, bir nefes, bir ses.
bedeninin neresi, hangi parçan
küstah dudakların mı, gözlerin mi, neyin?
teksin, yeganesin, biriciksin
adlandırsam dile gelmez çekiciliğin
sözler uygunsuz kaçar dilim söylemeyi dener
boş sözcükler türetir, keser.
kusursuzsun gözümde
seni seviyorum çünkü&seni seviyorum.
büyülendim, işte tam olarak budur.
hangi çağrın, hangi parçan, hangi rastlantı
adı yok, sana divaneyim, deliyim.
sevilmek istediğim gibi severim seni.
adı yok işte, bu aşk!

3.sunumlar

mürekkeple işledim sesinin resmini
kalemle seslendim kuyulara laaal!
kırk parça sesim, geeelll!
ayağı bağlı yılkı atım, hem bağlı, hem hür
ne yaşanacak hal var ne gidecek
ne ölüm beğenir beni artık ne yaşam.
sen olmasan ey ışık
gözlerimi yak& bu karanlık adaletsiz
mavim kirlendi
sabitledim boncuk boncuk adını, gel.
sokakların çıkarı kendine, en bilinmezi apaçık
çık yola çık artık&gök balçık, yer&yüzü yüzsüzce aydınlık.
gel.

4.yok oluş

yok oluş ne ki eriyorum
şöyle bir bakıp kaçıyorum ölüme.
bazı bazı mutluluk, bazı bazı incinme
ölmüyor bedenim, ama ölüyor gibiyim.
ölümde bile yer kalmamış bana, artık hiç bir yerdeyim
bir tek o, o, o,
ondayım, onunla yaşıyorum
ne bende, ne sendeyim, ne ölümde.
bedenim kanamıyor ama sızmayan ılık ılık bir kanama
bıraktım kendimi akışa
ben neyim, neyim, neredeyim
allaha yakın, her şeye uzak!
bu aşk!

5.uzakta

sen oradasın, kımıldamadan duran:sevilensin.
bir ara gidiyor gibi yapıyorum
ama yine de kalan benim&giden sensin!
hep giden, hep göçen, hep kaçansın!
hazırım, bekleyenim, sevenim.
kadınım, oturganım, sadığım.
zamanım çok, ilmek ilmek, iplik iplik zaman
avcısın, yolcusun, denizin dalgasındasın.
nal sesinde, uzaktasın.
özleyen ben, özlenen sen.
kadınsıdır özlemek, özle&sen acı çekersin
aşıksan dişileşirsin.

6.içimde

unuturum arada bir, unutmasam ölürüm.
katlanırım uzaklığa, herkese herşeye uyar giderim
alışırım yaşama, alışkanlıklara.
çabucak uyanırım ama
bir sözcük alışıldık, bir name hüzünlü gelir,
soluğum kesilir yetmez.
kuruyan, sararan, bükülen bir resim olurum hemen.
burada değilsin&seni istiyorum
buradasın&yine seni istiyorum
içimdesin&daha yakıcısın
hem yoksun&hem çoksun
arzuyla açtım kollarımı dolmuyor asla, gelsen bile.
sığınsam da kalabalıklara avutmuyor
sesleri, hırsı, rolleri başkalarının.
dönüşünü bekliyorum. uzaktasın!
yoksun!
varsın!

7.itirazlar

mutluyum, ama üzgünüm
aynı zamanda hem mutlu hem mutsuzum.
ne yeniğim, ne yengiye çıkarım.
''bu aşk biter'' diyorlar, biterse aşk değil midir?
sürerse aşk mıdır?
gözden düşürmelere, kanıtlara kulaklarımı tıkarım.
aşkın yürümeyen herşeyinin karşısına kesinlikleri çıkarırım.
seçenek bozgunsa da mantığım başka söyler bana
doğrunun yanlışın dışında başka bir yerdeyim
aşktayım, aşktanım, aşktan yanayım.
rastlantılara atarım kendimi, rüzgarın önünde yaşarım
inatla, inatla, inatla yönlenirim aşka
başa çıkılmaz aşkla.
aşktayım, aşktanım,aşktan yanayım.

8.bozul(n) ma

kusursuzluğun ortasında minicik bir bozunma.
çürümenin izi, bir ufak nokta
birdenbire bir hareket, bir sözcük, bir giysi.
dümdüz dünyalı o!
gündelik ve sıradan işte.
sakın bayağı bir varlık olmasın?
o ince, o özgün muhteşemlik nerede?
sevilen o değil miydi?
nasıl da ilkel çabaları, kapılmaları ne iğrenç günlük işlere.
gördüğüm sadece anahtar deliğinden bir sahneymiş.
daha istekli, daha sıcak başkalarına.
birdenbire bir başkasıdır artık, bir yabancı o.
artık çiçekler değil, kurbağalar çıkar ağzından.
büyü bozulur.
yitirmekten de acı bu.
saygısızca büyür, büyür horgörü.
aşk mı bu?
aşk bu mu?

9.üçüncü tin:nefret

bir kadın, bir erkek, bir de nefret
üçüncü bir tin, iki ten arasında.

soluk bir nesnedir artık o, sahnenin ortasında
tapılır, övülür, buhurlanır, sövülür.
içi doldurulmuş bir kuş gibi&yolunur tüyleri, boşaltılır içi.
ve vazgeçilir bir gün, karar verilir, yas başlar, ağıtlar ağıtlar yakılır
aşkın yüceliğinde eritilir o, kızgın demirlerle dağlanır.
bir keşiş, bir ermiş gibi: ''yasımı tutacağım, kapanacağım içime10.özdeşleşme

''ben aslında aşkı sevmiştim'şunu ya da bunu yitirdiğime değil, ben aşkı yitirdiğime ağlarım.
çılgınca sevenlerle yanyanayım
yollardayım artık, aşk yolcusuyum, tanırım yolcuları, tanış olurum.
bir zincirle bağlanır gibi, aşıklar kervanına katılırım
ben aşkım.

11.yorgunum

yoruldum.
yayı geren kol da yorulur bir gün
örtün üstüme toprağı, baharlar açsa duymam.
yoruldum.
aksa da boş çağlayanlar, çeşmeler
kırık testilerimi koydum pınar başına.
yoruldum.
bir uzun bir kısa hecelerden
uzun bir soluk alsam, ölüme yetişir ucu
aşk doğmadan yazılmış alnımıza
nafiledir arayışım burada.
kavuşmak isterim sonsuz aşka.
yoruldum.
güneşin gündüz parlamasından
ayın geceleri ışımasından
gökyüzü olmak vardı.
yoruldum.
yaşam aşk için ne uzun.

12.bu böyle sürmez

bu böyle sürmez, ama yine de sürer
her şey biter, ama hiç bir şey bitmez
böyledir yaşam: ''düşersin yedi kez, kalksarsın sekiz kez'hacıyatmaz gibiyiz.

sen ötekim&neredesin söyle bana?
yokluğun& varlığımın anlamı.
varlığın&hiçliğimin.

bütün aşkları istiyorum.*

aşkın coşkulu düşü çınlar yine ortalıkta
evler, yollar, ağaçlar, her şey yerli yerinde.
üçüncü bir tin dolaşır aramızda.
bir üfleyiş gibi...

Nurdan Ünsal
(ekim 2002-aralık 2006, kırpık şiirler)



*küll'e aşık olanlar cüz'e itibar etmez
cüz'e meyleden küll'ün isteyicisi değildir...Mevlana

.