Nurdan Ünsal - Kum Yüklü Yelken

bir ay daha kırpıldı
güneş fersiz soluk
kayık olmak vardı sularda
ya da cemrenin sonuncusu kadar mağrur
su olup akmak
olgun ateş kadar yanmak&yakmak

pırıltısında yakamozun can
hangi yangın çocukluğunu yaşamamıştır
şarap mı kırmızı&gülerim
göz bebeği rengi
ağıtın adı türkü
dillense

zaman sabırsız kürer ömrü
di(l) lenmeli yeniden
bağ bozumlarında yeşile yağmur
ney sesiydi kirpiklerin yeşerdiği
işittiğim dalgalar vurur gökyüzüne
solar ıssızlıktan

inadına kum yükledim tekneye
anlaştı denizle fırtına kıskanır yelkenin özgürlüğünü
kötürümdür rüzgar&sağır
kumdan en iyi deniz anlar

kıyıda kaldı özgürlük
avarenin taş sektirmesi
başımda kuşlar
pahalıdır özgürlük yine de
sandığa sakladık&kilitlemedik

kan sızar
durmaz pazarlığı günün
ölüme kadar sevinç
son nefeste umut hala
erken ölüm sığmaz
tercih ölümse≠ kolay

yaşam zor ve keyifsiz
ölümün bin bir yolu
keyfi yetmez canın
denizse bıkmış kıyıya çarpmaktan
okyanus da denize