Nizar Kabbani - Lolita

Yaşım oldu
On beş
Bin defa daha da tatlı oldum
Sevgim sana daha da büyüdü
Bin defa
Belki iki yılda
Yuvarlak yüzümde kırılacak olsa
Güzelliğim, arasındaydı benim ve onun
Elbisem iki dizimi örtecek kadar
Verirdim sana dikilecek o elbisemi
Ve belimin kemerini
Yeterdi, seni bana çekmeye
Kukla
Şekeri kesip
Daha fazlasını isterdim

...Değişirdi
Bu kadar şeyden sonra
Kesilen şekerden sonra ikna olurdum
Ve kukla can verirdi ellerimin arasında
İhtar olur bebeklere
Bin kez
Sen o bebeklerin büyüğü oldun
Bebeklerin en tatlısı oldun ellerimin arasında
Ömrüm oldu
On beşinde
Ömrüm oldu
On beşinde
Girişimle girdi şarkılar ve çiçekler de
Yeşil oldu her şey
Dudaklarım şeftali ve kırık yakut Memelerim mermerden kubbe
Kaynak suyu, güneş ve çam ağacı
Kadın oldun ve kucağım seni okşamaya hazır
Dümdüzse bir ova ise eğer
İki yıl önce tomurcuklandı
Hayalimde
Dünkü çocuk, böyle
Kapının önünde oynuyordu
Böyle idi kucağında uyuyordu
Böyle yorgun
Kesilmiş cevherle uyanırdı
Önemsemeden
Ömrüm oldu
On beşinde
Daha da güzel oldum
Dansa davet edecekler beni ve kabul edeceğim
Simden şalıma yün dolanır
Ve başlar kendini beğenmiş Arap emirleri gibi
Sen bu günden sonra başlarsın beni yolmaya
Daha da uzamış olarak uyanınca
Ah…sarkıtılmış gibi uzamış uyanırım
Bir parmak...iki parmak
Ah...etrafımda büyüyen çiçekler gibi
Bir diş veya iki diş
Ah..çapak gibi yuvarlak yüzümün üstüne
Eritti beni, ve giysim dikili
Baba sevgisi renginde
Öğretmez bana…babamın rengini
Uyanınca ömrüm..
On beşinde..