Niyazi Karabulut - Sürgün

Sürgünüm ben dünyada, bende fikirler sürgün
Hayat parıltılı iz, tomurcuk gülde sürgün.
Gözlerim bakışta uzağa sürgün,
Beynim kafam içre tuzağa sürgün
Dilim beynimden sürgün,
dilim beynime sürgün
bedenim sürgün...
Gülsün halime varsın sürgüncüler bırakın,
Sürgün sürdürenlere ebedi sürgün yarın.
Hücreden fikirler hücreye sürgün,
bilekler dilimden gönlüme sürgün.
Sürgünler salkım saçak,
sürgünüm boy atacak
Kalemim sürgün...
Sürgünüm gelişip de zamanı kavramalı,
bir sürgüne hasretim; göğe baş dayamalı. Bir sürgündür hasret ta içerimde,
gönlüm gülistanlık anlara sürgün
sürgünüm boy sürecek
bu gün, yarın, öbür gün...
Elemim sürgün...
Taşları çatlatarak yeşeriyor bir sürgün,
Kavrayarak taşları yere kök saldı sürgün.
Beyinler kafada, fikir beyinde,
Harfler dilimde sürgün.
Ben dünyada sürgünüm
Yeşerecek sürgünüm,
Fidanım sürgün...



Niyazi Karabulut