Nihan Demirel - Hüznün Gözyaşı

sen, hiç
rüzgarın kokusunu çektin mi ciğerlerine?
gökyüzünün nefesini...
'bırak öyle kalsın' dedin mi;
hüzünler ağlarken...

sen, gidiyordun...
ve artık geceydi 'biz' de,
ve artık yitiktim...
şarap bardaklarında gözlerim,
yalnızlıklarında boğuluyorlardı...

sen, hiç...
sen hiç yoktun ki hüzünlerimde...