Nihan Demirel - Gece Dokunuyor Yüreğime

gece dokunuyor yüreğime...
'kalk, git' diyor;
'gün doğmadan...
sarılarak uyanmalısın...
birliktelik olmalı; koku'...
'bahar serinliğinde geceleri
ve ilk görkemini sunarken dalgacıklar,
gün ağarmadan hayli önce,
yol almalısın' diyor gece...

gece dokunuyor yüreğime...;
ürperiyorum...
kilidi bende; anılarımı saklayan zırhların; ...
ve kalbim dopdoluyken onlarla;
gece bir hayalet misali
zırhların içinden geçiyor...
anıların; kokusu, sesi, sevgisi var hâlâ...
ama;
yitirilmişlikleri de zamanlarının...

gece dokunduğunda yüreğime;
gülümsüyor seslerim....
kimsenin daha önce duyamadığı,
daha önce bestelemediği,
genzime bile yeni tanışık seslerim...
gece biliyor;
doğumunda günün,
bir yaş daha bensiz geçmişliği,
anılarımdan sakınmak misali;


dokunuyor yüreğime...