Nevzat Özkan - Yazdıklarım Geçmişe

günün ilk ışıkları ile
duyulan,
özlem mi?
güneş geç kaldı gibi
geldi bana bu sabah.
tren de....
hatırladım.
güneş hep geç doğardı
Gümüşsuyu,
Çiftevav sokağı
Lale apartmanı
bodrum katına..
karanlıkta uzun uzun çalan düdük,
anladım ki bir uyarı
geçmişe. zamanım yok.
uykusuzum.
makinist dur,
güneş doğmadan gitme.
bekle,
filmlerdeki gibi yetişeyim
trene son anda.
deliksiz uyumak,
hiç görmediğim rüyalar
görmek istiyorum
yataklı vagonda.
ne olur,
biraz,
biraz daha bekle....
.