ıslak kara kedi,
sokak kapısından,
merdiven başına kadar
devamlı peşindeydi.
basamağa yavaşça oturdu.
kimin nesiydi.
başındaki,
kim bilir kimin fesi,
hatırlamıyordu..
boş muydu dünya,
ama o akşam her şey
hoştu.
sarhoş olmuştu işte
zil zurna sarhoş.
elinde anahtarı,
kapıyı açamadan
merdiven başında
öylece sızdı kaldı.
sıkışmıştı da...
farkında değildi hiçbir şeyin.
önce ıslak kara kedi,
sonra hoş sarhoş
uzun uzun karanlığın içine işedi....