Nevzat Özkan - Sesleri Görmek

yavaşça kapattım
gözlerimi.
ve dinlemeye başladım,
yaşamın ayak seslerini.
telaşlı,
hem de çok telaşlı,
merdiven çıkan kösele ayakkabı.
peşinden
hızla açılıp kapanan kapı,
ardından sifon sesi.
mutfakta kaynayan su
ve fokurtusu.
odayı teslim alıyor
demlenmiş çay kokusu.
yatak odasında tıkırtılar.
amaçsızca camdan cama uçan, vızıltısı sinir bozan,
kış sersemi karasinek.
beni de umursamıyor pek.
etraf zifiri karanlık,
ama görüyorum,
buharlar içinde
traş oluyor aynadaki siluet.
kurnadan taşan su
sessizce terk ediyor banyoyu.
göz kapaklarım kapalı,
kulaklarımda
sessizliğin huzur veren sesi.
denedim işte,
kulaklarımla da görebiliyorum.
o halde boş gerisi..