Nevzat Özkan - Pusulasız Yolcu

içeri sızan gün ışığının
aydınlatmaya çalıştığı,
duvarları kireç boyalı
yılların bekar odası.
kapının yanında
tıka basa doldurulmuş
bavullar.
epeyce de
ağırmış tozlu anılar.
su damlatıyor,
sinir bozan contası bozuk musluk. açık pencereye doğru,
dans ederek yol alıyor
ışığın yakaladığı
parlayan tozlar..
masada kıblesi bozuk pusula.
saçları ve sakalları ağarmış,
başı ellerinin arasında,
gözlerinde unutulmuşluğun korkusu,
kalkış saatini bekliyor,
iliklerine kadar tütün kokan
pusulası bozuk hayat yolcusu.