Nevzat Özkan - Işık

düşe kalka
son durağa vardık.
ağlamak sızlamak
pişmanlık yok artık.
etraf karanlık,yollar karışık.
yol boyu görmek istediğim
bir ışıktı,göremedim,
yeşildi,sarıydı belki kırmızı.