Nevzat Özkan - Çocukluğum

bir akşamüstü,
dutun
yaprakları arasında
gizlenmiş buldum.
korkmuştu.
karıncalar dolaşıyordu üstünde,
kuşlar gagalamıştı
sağını solunu.
görünce beni,
heyecanlandı
titremeye başladı.
ağırçekim,
sırtüstü
gerili çarşafa düştü.
ağladı.
şekerliydi
gözyaşları..
çarşaf
damla damla kızardı...