Nesrin Naz - Susuz Kaldım Çöllerde

Seni düşündüm yine'
Ağladım sessizce.
Dökülürken yaşlar gözlerimden'
Çöllerde buldum kendimi.

Ortalık mahşeri andırıyor'
Kızgın kumlar üzerinde'
Mecnun misali'
Yaralı gönlüme'
Çare diye inliyordum.
Altın gibi parlayan'
Sonsuz kumlarda'
Bir ben'
Bir Allah'
Birde içimdeki ikinci'
Ben olan'
Sen vardın sevdalım'
Sen'..
''Sen
'''..Sen
''''.Sen vardın.
Yandım''
'''.Yandım
''''..Yandım kavruldum.

Susuzluktan erirken bedenim'
Gözümden akan yaşların'
Tuzlu sularını yalandım'
Yalandım'
Yalandımda'
Güneşin sıfır mesafesinde'
Kavruldum da kayboldum'
Çaresizliğimden su verecek birini'
Arandım' Dikenli bir kaktüs görünce'
Süründüm ona dolandım.
Sarıldım'
Tüm gücümle su diye'
Bedenim dikenlerle dolarken
Yarılmış dudaklarım'
Yapıştı kaktüse.
İçtim suyunu kana kana'
Döktüm bütün içimdekileri ona'
Sandım ki kaktüs dost bana'
Oysa herkesten dost olurmu insana'
Hayat vermişti kaktüs bana'
Ama'
Sırrımı da yaymıştı yedi cihana.
Bedelini de çok ağır ödetmişti bana.
Yanaydım çöllerde'
Dolaşmayaydım dillerde'
Dayan omzuma dostum'
Anlat bana derdini'
Dinlerim ben seni'
Ve'..
'''''Ve
'''''''.Ve
Her hayat vereceğim diyenin'
Dost olmadığını'
Çok geç anladım'
Anladım ama...
Ciğerimden de yandım.
Unuttum gerçekle'
Zahiriyi ayırt etmeyi'
Sevdadan kör olunca gözler'
Ayıramadım'
A 'yı,B' yi namerdi.