Ay ışığının
Şavkı vurur
Karanlık gecelere
Her yer aydınlanırda
Bir benim
Bir benim yüreciğim aydınlanmaz
Avuç
Avuç
Kenevir tohumları yerim
Issız gecelerde
Yüreğimdeki
Sızıları dindireyim diye
Kim bilir
Kim bilir kaç asır geçti
Gittin
Gideli
Yüce dağları aştım
Ferhat gibi
Kızgın demirlerle
Dağladım yüreği mide
Yinede dindiremedim hasretlerini
Her gün
Bir önceki günü aratır oldu
İçimdeki şeytan üçgenleri
Beni yerden yere vurdu
Gencecik yaşımda
Saçlarım kar beyaz
Bedenim
Kırış kırış oldu
Dinmedi
Dinmedi
Yinede sana hasretim bitmedi
Vahşi aygırların
Önüne durdum
Yüreğime
Yüreğime
Tekmeler yedimde
Yinede seni unutamadım
Seni unutamadım