Sen 'ey kader sen
Çıplak bedenlerin,
Günahkar ruhların yorganı.
Suçlu olanların..isyankarların
Kader deyipte,
Sığındığı tek nokta.
Varmısın,yokmusun..
Oda belli değil ya.
Sen'ey kader sen
Zincire vurulmuş tutsakların
Zehir zemberek
Acılarla dolu gecelerin'
Dağları yırtan feryatların'
Kan kırmızılara bürünmüş
Bebelerin'.
Açlıktan..derisi kurumuş bedenlerin,
Çıkarları için insanları harcayanların
Sığındığı tek nokta.
Varmısın yokmusun
Oda belli değil ya.
Aslında sana kader dememeli..
Sana '.sana 'kadersizlik demeli.
Yada sana gökten yağan,
Kan kırmızı,
Kan damlalarının
İnsanların üzerine..
Bulaştırdığı keder demeli.
Biliyormusun '
Ey kader.
Kokuşmuş bedenlerin..
Başında akbabalar,
Bekleşir olmuş'
Bir yudum su için
Ortalık sanki KERBELA olmuş.
Hasan'Hüseyin 'susuzluktan..
Bir kez değil
Bin kez ölmüş.
Senin adın kader değil.
Senin adın keder olmuş.
Sanki Atom bombaları yağmış
Tüm Dünyanın üstüne.
Yer gök yarılmışta,
Mahşer günü gelmeden,
Binlerce insan mahşeri yaşamış.
Azrail almış eline ecel kılıcını,
Öyle bir sallamışki..
Aynı anda binlerce beden..
Yok olup kan gölü olmuş.
Kimi evsiz,
Kimi barksız,
Kimi kolsuz,
Kimi bacaksız,
Kimi ise kolsuz kanatsız kalmış.
Sen ey kader sen'.
Senin adın kader değil
Senin adın'..keder olmuş.
Senin adın meğer
ÖLÜM olmuş.
Kırmızı ki en çok yakışan renktir
İnsana ve doğa ya.
Oysakibak şimdi'
Kırmızının adı renk değil..
Kırmızı = Kader = Keder= Ölüm olmuş.
ÖLÜM olmuş.
Sen ey kader sen'..
Sen kırmızıyla bütünleşmiş..
Azraille anlaşmış..
Senin adın meğer
KIRMIZI ÖLÜM olmuş.
Ve ben'.
Ve ben''
Şimdi '.bu dizelerimle
Tüm dünyaya zulüm değil,
Mutluluk yağmurları gönderiyorum.
Bu dizelerimle tüm dünyaya,
Kımızı ölüm tohumları değil..
Yeşil umut tohumları gönderiyorum..
Ve ben'
Ve ben'
KIRMIZI ÖLÜM
Seni bu dizelerimle'.
Sonsuzluklar ülkesine gönderiyor,
Tüm dünyaya,huzur..barış'mutluluk
Bolluk..bereket..kardeşlik..diliyorum.