Nesrin Naz - Kimsesizler Mezarlığı-I (Sokak Taşları)

Soğuk ve ıssız sokaklarda yürüdüm'
Bir gece yarısı tek başıma'
Gecenin taa! Bilmem kaçıydı hatırlamıyorum?
Ama, el ayak çekilmişti etraftan'
Gece yarısından çok sonraydı besbelli.
Yağmurdan ıslanmış sokak taşları...
________İnliyorlardı sanki.
Kimbilir'
Kaç yitirilmiş sevdanın sırlarını saklıyorlardı içlerinde de'
Dile gelip söyleyemiyorlardı, acep neden ki?
Konuştum sokak taşlarıyla...
Issız ve sessiz yağan yağmurun gözyaşlarıyla.
Anlattım onlara...
Ölümsüz sevda masallarını,
Ferhat ile Şirin'i'
________Aslı ile Kerem'i __________Arzu ile Kamber'i
Ve daha nicelerini'
Derinden___ derine ah! lar işittim'
Kaldırımlar sesleniverdi birden bire.
'Bize anlatma' dediler'
'Bize ağlama' Biz sevdanın kahrını çekebilecek güçte olabilseydik'
Yaratana bu derdi bize verme, insanoğluna ver dermiydik'
Anladım ki!
Sevdanın derdi sokak taşlarını bile çatlatır'
Ey! İnsanoğlu dedim kendi kendime'
Sen nelere dayanırsın böyle.
Ruhumdaki yalnızlıklarla dost oldum'
Issız sokaklarda da yaratandan başka'
Kimse görmedi dilsiz ve sağır sokak taşlarından başka'
Kimse şahit olmadı ağladığıma,
________Anlattığım sevda masallarına.