Nesrin Naz - Hiç Unutmadım Ki!

Gittiğin gün
Benide zincirlere vurup gitmiştin.
AL! Buda benden sana
Bir ömür boyu acı bir hatıra olsun demiştin.
Anıları avuçlarıma bırakıvermiş
Haydi! sıkı sık tut onları
Mahkûmiyetin uzun olacak onlarla avun demiştin.
Sevdamı AH! ...
O ateşten gömlek olan sevdamı ise
Bir pamuk parçası gibi eline alıp,
Üf! ...
Diye rüzgârın önüne doğru üflemiş
Haydi!
Ben unuttum seni
Şimdi sen unut beni unutabilirsen deyip
Arkana bile bakmadan dönüp gitmiştin.
Bir sonbahar günüydü
Hiç Unutmadım ki!
Sararmış yapraklar arasında
Hıçkırıklar boğazıma düğümlenmiş,
Hazan rüzgârları bedenimi tir tir titretmişti!
Ayaklarımın altından çatır__çatır gelen sesler Kurumuş dal ve yaprakların sesleri değil
Bedenimin
____Ruhumun
______Kalbimin sesleriydi.
Uzanıp yere alıverdim kalbimi ellerime
İşte!
O an tekrar göndermek istedim bedenime
İçinden yükselen çığlıklara kulaklarımı tıkadım.
Duymak istemedim
____Duymadım
______Duyamadım
Çünkü dayanamazdım.
Ruhumun bedenimden ayrılarak
Arşa yükselişini seyrettim.
Dalarken bembeyaz bulutların arasına
Ölüm tek kişilik, aşk ise iki kişiliktir
Sözcükleri zihnimde yakılandı durdu.
Ah! ...
Sensiz bir hayat ne kadarda zordu
Ve ben!
___ Seni hiç unutmadım ki!