Bu akşam yine hüzünlendim.
İçime döndüm yine
Olmayan mevsimlere sığındım.
Oysa söz vermiştim kendime
Dönüp bakmayacaktım düne.
Hep yarınlara gülümseyecektim,
Yalandanda olsa kahkalarla gülecektim.
Ama bu sefer de olmadı,
Bu sefer bir öncekinden
Daha da beter oldu.
Nasıl üzülmem
Nasıl ağlamam
Nasıl kahrolmam ki.
Bu sefer ki hançeri
Sol yanımdan yedim.
Kalbim öyle bir bölündü ki
Nefes bile alamadım.
Acıdan kıvrıldım da
Öldüğümü anlayamadım.
Çok hançer yarası almıştım ama
Hiç bu kadar derinine rastlamamıştım..
Suç kimsede değildi oysa
Suç kendimdeydi.
Açmayacaktım perdelerimi
Açmayacaktım kalbimi.
Ben
Bile bile lades dedim
O halde ben
Hançerlenmeyi dünden hakettim.