Nesrin Naz - Evlat Sevgisi

Bugün görmüştü yavrusunu
Anasının kuzusunu.
Çok özlemişti onu,
Koca adam olmuştu da
Karşısında oturuyordu.
Ama ona göre hala
Kundakta ki yavrusuydu.

Sarıldı boynuna,
Öptü onu
Doya......
................Doya.
Çekti kokusunu içine,
Hapsetti ciğerlerine.
Yine onu, özlediğin de
Ciğerlerinde ki kokusundan
Yavaş...............
.....................Yavaş

Kullanacaktı.
Ve ona anasının kuzusu
Diye sarılacaktı.

Evlat mahsun mahsun
Baktı anaya,
Ana dedi; oğul hayrola?
Bakma bana öyle,
Dayanamam sana.

Evlat anasına dedi..
Kalp lazım bana. İstesem senden verirmisin ana.
Ne demek yavrum,
Ne demek oğul,
Al yüreğimi senden kıymetlimi.
Ben seni doğarken,
Allah 'lan anlaşmışım,
Ne zaman canımdan vazgeçmişim
O zaman seni doğurmuşum.
Ben o zaman daha sana
Kurban olmuşum.


Evlat arkasına bile bakmadan
Aldı anasının kalbini.
Can çekişirken anasının bedeni,
Dile geldi ana yüreği.
Helal olsun sana
Helal olsun hakkım
Kurban olsun sana
Anacığın kurban olsun
Diye seslendi.
Nice zaman sonra,
Ana gerçekten
Kurban olduğunu fark etti
Ama yine de olsun,
O sağ olsun
O yaşasın
Evlatçığım,
Benim çiğer parem dedi.
Ana yine de evladını affetti.