Nesrin Naz - Çarmıha Germişler Beni

Kördüğümler atılmış beynime
İçinden çıkamayayım diye.
Birini çözsem'
Diğeri'
Diğerini çözsem,
Öbürküne geçiyorum.
Devam edip gidiyor,
Bu dizmece'

Dönmüşüm yaşayan,
Bir mumya ya'
Beni çoktan paketlemişler de,
Haberim olmamış.
Kördüğümlere olmuşum esir
Meğer yaşarken'
Vurulmuşum zincirlere.

Bağlamışlar beni
İlmek''.
''''..İlmek.
Her bir ilmekte okuyup,
Üflemişler.
Meğer benim bahtımı bağlamışlar,
Hayatımı almışlar.

Açmaya kalksam' Açamıyorum.
Kaçmaya kalksam'
Boynuma dolanan kementlerden
Kurtulup kaçamıyorum.

İsa gibi germişler beni...
Çarmıha.
Ellerim'
Bedenim'
Gözlerim'
Kan için de.
Kendimi göremiyorum.

Gülüyor insanlar halime,
Buna da anlam veremiyorum.
Oysa'
Gülermi insan'
Acı çekenin haline.

Ne olmuş bu insanlığa?
Diye kendi kendime soruyorum.

'Düşte, gör demişler'
İşte ben şimdi onu,
Görüyorum.