Sen değilsin, sevmeyi bilmeyen,
Sen değilsin, sevdayı yürütemeyen..
Biri varsa, varsa böyle biri,
O; sen değilsin, değilsin sevgili...
Benim sevda çiçeği olamayan;
benim gönüllerde açamayan...
Benim dağlarımda, mevsimler değişmez,
gelmez ne yaz, ne ilk, ne de sonbahar..
Hep kıştır benim dağlarım.
Yağan tipi, kar; esen boradır
benim dağlarımda sevdiğim..
Bağlarım çoktan yeşili unutmuş;
börtü, böcek, kuşlarla,
zamansız bozulmuştur benim..
Göklerimde güneş doğmaz,
yıldızlar ışıldamaz.
Bulutlar dolanır,
grilerin ardındaki saklı maviyi unutturan,
gülümsemeyi bilmeyen bulutlar.
Ne sunabilir böyle biri sunağında?
Sevda ağlarıyla seni,
bağrında saramayan biri
ne verebilir sana sevgili?
Hüzün, hüzün; ve hüzün kere hüzün....
Dinle, bak şu sese!
Masmavi bir buz..
Üşüyorum, üşüyorum sevgili..
Oysa bir zamanlar ben, sıcaklığında erirdim o sesin.
Bu ise hakkıma düşen, budur hakettiğim,
sen aldırma, üzülme sen sevdiğim..
Şimdi sakın deme bana,
'hala seviyorum'..
Deme 'özlüyorum seni'..
'hayalini gözlerimde tutuyor;
sevgimlesin, sevdiğimsin'
deme; deme bana sevgili..
Hiç birşey deme sen; sus!
Sadece sus, sen söyleme....