Nesrin Göçmen - Kar Yağıyor Umut'um

Gördüklerin hayal değil Umut`um
Karamavi dumanlarla yanan bir yaşam
Yücelerde bir sevgide atan
Yorgun bir yüreğin parçaları
Çaresiz bir ananın soğuk silahla yok edilen,
Saf, temiz, düşleri, aydınlık mayıs gülüşleri
.
İyi bak Umut`um, iyi bak
Göreceksin kocaman bir sarkaç semada çelik halatlarla sarkan
Öyle büyük ki sığmamış dünya denen bu hana
Barış ile dostluk salınmakta uçlarda
Yaklaşır yaklaşırlar, uzaklaşırlar sonra da
Hiçbir güç yetmez gökyüzünü kaplayan
Ancak yeryüzüne ulaşamayan bu ipleri koparmaya
.
Sen de umutsuz anları Sabahı yitmiş esmer akşamlarında,
Salınacaksın asılarak o güçlü halatlara
Olacaksın bir barış bir dost dilencisi
Girmeyeceksin anlık zevkler uğruna
Ardına dek açılan kapılardan
Ancak Verilene razı olamaz, gönderilenle avunamazsın
Kırılmayacak gururun, yitmeyecek onurun
Beş para etmezlere yalvarırken
Ne ise hakkın alacak, barış için savaşmayacak
Barışa, barışla koşacaksın Umut`um.
.
Aylardan Kasım Umut`um, kar yağıyor yeryüzüne
İlahi bir elle yaratılmış, kat kat, yaprak yaprak
Saf, temiz, bembeyaz,lekesiz bir çiçek
Ancak barış için kirletiliyor, kirleniyor Umut`um
Kirleniyor kızıl lekelerle, kirleniyor bir yerlerde