Nesrin Göçmen - Güzleri Sakladık Güneş Koynuna

Sevdayı giyindim artık rengimce
Leyla'dan geride asla kalamam
Bulansa duygular şimdi dengimce
Eğrilmiş doğruyu kendim alamam
.
Korurken nazardan sevda örtüsü
Dolanır peşinde hınzır sürüsü
İçimi kemiren merak dürtüsü
Artarsa bilirim huzur bulamam
.
Dokurum bin hasret çok uzaklarda
Gizemim saklıdır kör tuzaklarda
Körelmiş düşlerle sır yasaklarda
Eksilir sol yanım kendim olamam
. Yakınken varılmaz ulaşılmazsın
Sırlıdır geçmişin dolaşılmazsın
Zırhlarla korunur hiç aşılmazsın
Gölgende büyürüm ışık dolamam
.
Yücelirim dünyam ufalandıkça
Başım bulut üstü yuhalandıkça
Ve ürperir tenim seni andıkça
Çağrına kayıtsız bil ki kalamam
.
Güvenle bağlarken birbirimizi
Güneşin koynuna sakladık güzü
Yeşilde kalsa da sarının izi
Mürekkep yıllarda yine solamam