Nesrin Göçmen - Gülümse Sevdiğim, Sadece Gülümse

Bir şeyleri değiştirme çabasındaydım.
İsteğim yazgının kirli, kara yazılarını biraz renklendirmekti.
Olmadı sevdiğim, olmadı....
Eskiden kendime sözüm geçerdi,
şimdi kimseye anlatamadığım gibi,
kendime de geçmez oldu.
Ruhumun dümeni kırıldı,
serseri bir gemi oldum.

Sen....
Yaşamımı az da olsa renklendiriyordun.
İyi biriydin.
Aklın başındaydı;
ne, kim olduğunu biliyordun.
Bense olmayacakları gerçekleştirmeye çabalayan biriydim.
Patika köy yolarını hava alanı gibi kullanmak,
uçak indirip, uçak kaldırmak istiyordum.
Ya da...
Fatih'in İstanbul'u fethi gibi,
gönülleri fethetmekti isteğim.....
Oysa ki,
Fatih'in gemileri vardı.
Dolaştığı denizin kıyıları vardı.
Kalaslara dökecek zeytinyağı,
gemileri çekecek leventleri vardı.
Benimse,
denizim yok, gemim yok,
leventlerim, zeytinyağım da yoktu.
Üstelik sultan da değildim,
olamazdım da.
Olsam, olsam
Don Kişot olabilirdim,
olmayacak hayallerin peşine düşen.

Seninle 'birşeyler değişir mi? ' demiştim,
hiçbir şey değişmedi..
Herşey olduğu gibi,
eskisi gibi,
hatta eskisinden de beter gitti.
Kalmadı umudum...
Bir iddiam, bir beklentim de kalmadı.
Şimdi ötekiler var ya,
hani aramıza girmeye çalışan ötekiler,
bu halimle ister saysınlar beni,
ister ayıplasınlar,
hatta küfür etsinler bana.
Umrumda değil..
Ben seni sevdim, seviyorum
tek gerçeğim bu.
Yalnız sevdamı iki kişilik değil,
tek görüyorum. Asl'ona da öyle değil mi?
Sen de anlayamıyor, duyamıyorsun.
Yalnız geldiğim yaşamdan
yalnız da gideceğim anlaşılan.
Yaşarken yalnız olmak,
ölünce garipler mezarlığına gömülmekten
daha zor.
Ya ben insanları kabullenemedim,
ya da onlar beni istemedi.
Bakma zekice göründüğüme,
aklımın kısalığından hepsi.
Aptallar yarışı yapılsa,
dünya şampiyonluğunun favori adayı
ben olurdum.

Yıkılmış bende,
eski benden bir eksiğim de var.
Önceleri haftalar, aylar boyu;
hatta yıllarca süren bir sarhoşluğum vardı benim.
Şimdiyse,
hüzünlerimi taşıyamayınca,
yeniden içmek istiyorum,
olmuyor, içemez oldum.
Bir sarhoş olabilsem
kalan ömrümde dünyayı unutacak kadar
daha ne isterdim ki?
Dertler, hüzünler
şişelerimi mi sakladı,
yoksa kırdılar mı? .
Bilemez oldum.
Başımın belası beynimle, gönlümü
uyuşturmaya neyin gücü yeter acaba?
Bir Türk sanat müziği bestesi olan ben;
şimdi gazel oldum,
hatta arabesk, hoyrat oldum.

Benim için son tren seninle kalktı sevgili..
Senden başka uğrayacak istasyonum,
sığınacak limanım da yok.
Limanında da yerim ne kadar,
istasyonundaysa ne kadar kalabilirim?
Bilemez oldum.

Bana aldırma sen,anlayamazsın..
Takma kafana.
Sil gözyaşlarını, akıtma benim için...
Sen sadece gülümse,
istemesen de
sus ve gülümse,
hiç birşey söyleme,
sen söyleme...