Nesrin Göçmen - Cemreyi Soyan Mevsimler

Tinsel arzularla düştü ilklere
Düşünmemişti ki ne alır, verir
Sanmıştı yaşamı gönlüne esir
Oysa aldanmıştı pembeliklere
.
Doğarken kesildi en ağır ceza
Yeni umutlara koştuğu halde
Sevmeyi sevmenin cezası mı ne
Bedeller ödedi hep kana kana
.
Yaşıyor olmak mı bütün mesele
Eksilen özünü nasıl bulursun
Perde kapanınca bitecek oyun
Cemreyi soyunan mevsim gelince
.
Kapılar ardında yazgı değişti
Akıl duyguları aşıyor artık
Dünlerin izleri yıkıma tanık
Enkazı süpürmek en kolay işti